De stem van de molen

27 aug 2017

Een draaiende molen is een vertrouwd beeld in het Nederlandse landschap. Maar hoe klinkt een molen eigenlijk? De wieken zoeven, het mechanisme kraakt, piept en zucht op de stuwing van de wind. In de performance van theatermaker/harpiste Iris van der Ende en componiste Yvonne Freckmann krijgt de molen zelf een stem. Aangejaagd door de wind, vervormd door de draaiende wieken en beantwoord door de harp. Intussen doet de molenaar zijn werk: hij luistert naar de wind en naar de molen. En wij luisteren mee

Drie jaar geleden experimenteerde kunstenaar Iris van der Ende voor het eerst met muziek bij de molen in de polders in Zuid-Holland. Daarbij kreeg ze hulp van verschillende molenaars. Sinds de samenwerking met Limburgs Landschap in najaar 2016 werkt componiste Yvonne Freckmann mee aan de geluidsperformance.

 

In ‘De stem van de molen’ spelen een bewegende klankinstallatie, harpmuziek, een vertelling en een draaiende molen de hoofdrol. Terwijl Iris vertelt over de relatie die de molenaar heeft met zijn molen, beantwoordt de harp de klank die van de molen komt. Doordat klankbronnen zijn bevestigd aan de wieken, klinkt het geheel bij iedere windsterkte anders. Soms fluistert de molen, soms zingt hij. Centraal staat de wind die alles beroert en in verwarring brengt. Het publiek zit buiten, aan de voet van de molen. Het kijkt naar de ontketende wieken en hoort hoe de molen een stem krijgt.

Locatie